Over Heidi

In de continue stroom van beelden en geluiden lijkt het alsof de tijd ons door de vingers glipt. Vanuit volle aandacht kun je dat waar je op focust intens beleven, de tijd vergeten en het moment daardoor juist dieper ervaren. Ik wil deze vertraging vastleggen en mensen ertoe bewegen even stil te staan. Fotografie is bij uitstek een middel dat de tijd lijkt stil te zetten. Met mijn foto’s wil ik mensen verleiden om langer te kijken, verleiden om te vertragen.

Heidi de Gier

In mijn werk komt dit naar voren in het drieluik Sanctuary waarin ik verschillende tijdsmomenten in één beeld over elkaar heen leg en daarmee de tijd even stilzet. Of in het werk Der Tod waarin ik de tijd juist uit elkaar trek om opeenvolgende momenten naast elkaar te ordenen. In de serie A Falling Horizon leg ik het leven vast, zoals dat lang op het eiland geleefd werd. Daarmee is mijn boek een tijdsdocument geworden van het leven dat nu alleen nog in herinnering bestaat. Door de tijd zo te verdichten of uiteen te trekken, kan ik de kijker stil laten staan bij specifieke momenten waar ik de blik op wil richten.
Deze blik neem ik ook mee wanneer ik in opdracht werk. In de persfoto voor This Beautiful Mess speel ik met de weerspiegeling van glasplaten als referentie aan wat is geweest. In de portretten die ik maak zoek ik naar dat moment van verstilling, wanneer mensen in zichzelf gekeerd zijn of juist heel erg aanwezig zijn in het hier en nu.

          foto: Isolde Woudstra

 

Heidi de Gier is documentair fotograaf. Haar werk wordt geëxposeerd op fotofestivals zoals Noorderlicht en BredaPhoto en gepubliceerd in tijdschriften zoals Volkskrant Magazine, Vrij Nederland en Photo RAW. Haar eerste boek A Falling Horizon was te zien in het Stedelijk Museum Amsterdam als onderdeel van de Best Verzorgde Boeken in 2011.
In opdracht werkt de Gier voor muzikanten, ontwerpers, theatermakers, tijdschriften en organisaties.

 

“Er is in haar werk altijd meer dan dat ene beeld. Ook in de portretten. Het is subtiel, ze heeft oog voor details naast het grotere verhaal.”
Lotte van Laatum, ontwerper